GİDİYORUZ MEÇHULE
ALLAH SONUMUZU HAYIR GETİRE
Geçtiğimiz hafta içerisinde önce Karakoçan da kayıp bir kadının cansız bedeni ortaya çıktıktan sonra aynı hafta içerisinde Cumhuriyet Mahallesi Üniversite yolunda 19 yaşında genç bir kızın cansız bedenine ulaşılması şehrimizin canını sıkmaya başladı.
Bundan yaklaşık bir ay önce Harput kalesinde genç bir kızımızın canına kıymasının yanında işlenen cinayetler, yaralamalar, gasp ve kadına şiddet şehrimiz nereye gidiyor sorularının artmasına neden oldu.
Trafik teröründe bilinçsiz sürücülerin artması ya da cesaretlenerek evden alınan araç anahtarıyla direksiyon başına geçen çocuk yaştaki sürücülerin karıştığı kazalarda can ve mal kaybındaki oranlar büyümeye devam ederken, yaralanan ve sakat kalanların sayısında da artışlar meydana geliyor.
Yapılan binalarda oto park yerlerinin olmaması yönünde kapatılan gözlerin bugün gördüğü manzara odaklandığında göreceği tek gerçeğin neredeyse bir ailede iki üç tane aracın olması, cadde, sokak ve bina önlerinde oluşan karşılıklı araç park etmelerin verdiği sıkıntılar olacaktır kuşkusuz.
İNSANLAR, CANA VERİLECEK ZARARLARDAN KORKMAYA BAŞLADILAR
Artık kimse ruhsatlı ya da değil, taşınabilir veya bıçağın, pompalı nın, testerenin boyuna posuna bakmıyor, sorgulamıyor.
Herkeste bir silah, her cepte kesici bir alet, guruplar halinde saldırmalar yaralamalar ve sonu cinayetle biten saldırmalar.
Çocuk yaşta uyuşturucu kullanmalar, okul önü fırsatçıları, arkadaş tuzakları, belirli saatler dışında ıssız yerlerde geçme korkusu almış başını gidiyor.
Eğitimsiz bir toplum, meçhul bir gelecek, başa çıkılması güç sorunlar yumağı. Sırlar
Son bir yıl içerisinde belediye iş merkezinin dokuzuncu katından atlayan kadının intihara giden yolculuğuyla başlayan onlarca intihar ve cinayet.
BİZ BÖYLE DEĞİLDİK, NE ARA OLDUK…
Geçmişe gidecek bir yolculuğumuzda kulağımıza fısıldanan söz, on binlerce kişiden birinin işlediği bir suçtan dolayı hapiste olduğu ya da hapisten çıktığı olmuştur.
Yani suç işleyen kişinin varlığı bir elin parmaklarını geçmezken Allah’ın verdiği canı ancak Allah alır sözünü kendimize destur edinmişizdir.
Şimdi baktığımızda ise yakalanan bir tek kişinin bile onlarca suç dosyasından arandığını duyuyoruz. Yani insanlar bir tane suç işlemekle kalmıyor, insanlar suç üstüne suç işlemeye devam ediyorlar korkmadan, vicdan demeden, öksüz, yetim kalacak diye düşünmeden.
EĞİTİMİN ROLÜ
Eğitim derken okunan okullarda, bitirilen tezlerden, ortalara saçılan kitaplardan konuşmuyoruz. Eğitim öncelikle insanın kendi kendini bilmesi, kendini tanıması, Allah’ın verdiği en büyük bilgisayar olan akılla olur diyoruz. Eğitim gelenek ve göreneğimiz diyoruz. Eğitimsiz bir toplumun başarıyı yakalama şansı yoktur diyoruz.
Eğitim hayatımızda karşılaştığımız öğretmenlerimize karşı bugün bile saygıda kusur etmeden yol aldığımız gibi, anneye, babaya, ataya, çevreye, doğaya, insanlara, tüm canlılara vereceğimiz değer ve kıymetle olur, saygı ve sevgiyle olur. Benim öğretmenim kendini düzeltmez, rol model olma yolunda çaba göstermezse yol alamayız, benim büyüğüm küçüğüne sevgi, şefkat göstermezse, koruyup kollamaz sahip çıkmazsa yerimizde sayarız.
Okullar açmakla, okuryazar sayısını yükseltmekle eğitimli toplumu bulamayız. Bilmem kaç üniversite bitirip cahilin önde gideni ile beklediğimiz çıkışı yakalayamayız. Büyüklerimizin, ailemizin, mahallemizin, köyümüzün, şehrimizin verdiği eğitimi istiyoruz demekle ancak yolumuz buluruz. Yoksa kana, cana, bedene, mala verilen zararlarla biz bu açığı kapatamayız.
Onuncu köyden söylemesi…
