HARPUT
Harput’ta sonbahar rüzgârı esince
Bize Belek Gazi’yi getirir, tarihi getirir.
Yaşlı çınarım on sekizlik Gakgom gibiyse
İmanımız bize Dualar söyletir.
Ne mutlu seni bize emanet eden sultanlara
Ne mutlu ’ki dualarımız hep onlarla
Sen nadide bir çiçek gibi Harput’um
Kimin eli yanaşabilir ki seni koparmaya
Korkma sen, sen ne evliyalar yetiştirdin
Sen ne acılı şehit dolu günler geçirdin
Kâr etmez bu yaş senin gibi Sultana
Sen şehitler yatağı yaşama sebebimsin
Harput denilince bak gör akıllar karışacak
Tarihler seni her dönem sırtında taşıyacak
Senin toprağın senin toprağında yatanların
Dünya var oldukça her zaman yaşayacak.
Türkülerin, destanların, kahramanların
Arap baba, Nadir baba, Fethi Ahmetler in
Bitmez, olmaz bu sevdanın sonu
Sahip çıkar korur seni fidanken diktiklerin.
Baş kuman dan gibisin sana bakıldıkça
Baba misali her bir yanımızda kolların
Emanetsin bize, bizden de sonrakilere
Sakın bitmesin Azizler üstündeki duaların.
MEHMET DUMAN
Belki bir gün şiir kitabından alıntıdır.
