Baharın gelmesi ile canlanan tabiat, emeğini topraktan kazanan çiftçilerimiz için ise yoğun ve de yorucu günlerin başlamasına vesile oldu. Kış uykusundan uyanan ağaç ve bitkiler, Yüce Rabbimizin bir lütfu olarak bizlere tekrar meyve ve sebzelerini verecekler. Bu dile kolay gelen birkaç cümle içinde bir sürü emeği barındıran; bilgi, beceri, emek ve en önemlisi az önce de bahsettiğim gibi Yüce Rabbimizin lütfu ile bizlere ulaşıyor. Biz fani kulların bu noktada, sofralarımıza kadar ulaşan bu nimetlerin ne gibi zor ve meşakatli aşamalardan geçtiğini unutmadan, israf etmeden, onun üretim aşamalarındaki büyük bir emeği olan çiftçilerimizin ne kadar çaba sarf ettiklerini de göz ardı etmememiz gerekiyor. Emekçi insanlarımızın hak ettiği desteği; onların istek ve temennilerini dikkate alarak vermemiz gerekmektedir.
Tarım ile ilgilenen Devlet kurumlarımızın, çiftçimiz için açıklamış olduğu yardımların, güncel olarak onların ihtiyaçlarını karşılayıp karşılamadığını iyi hesaplanması gerekmektedir. Biz kendi milli çiftçimizi gerektiği gibi desteklemediğimiz zaman, üretim ile ilgili sıkıntılar, kısa ve orta vadede tüm vatandaşlarımız tarafından hissedilecektir.
Eskiden hasat sonrasında traktörünü yenileyen, bekar evladının düğünü yapan çiftçiden ise günümüzde eser yoktur. Bunu anlamak için en yakınınızda bulunan köy kahvesine gidip, masada oturan herhangi bir çiftçi kardeşimize sorabilirsiniz. Destek vardır, fakat destek ihtiyacın çok küçük bir kısmını karşılamakta, hasat sonrası ise ürünü para etmeyen üretici zarar etmektedir. İthalat ise bu noktada can çekişen üreticiye sıkılan son kurşun gibidir.
Ülkenin tarımsal ürün ihtiyacı bellidir. Ekilebilir tarım arazileri de bellidir. Bu noktada eksik olan şey ise doğru planlama, yerinde ve zamanında destek, üreten çiftçinin malının para etmesini sağlayacak akıllı politikalar izlemektir.
Bu cennet vatanı bizlere yurt kılan ve sayısız nimetlerini bizlere bahşeden Rabbimizden korkarak, üretmemiz, yetiştirmemiz, israf etmememiz ve en önemlisi de haktan ayrılmamamızdır. İdareciye anamız ağladı efendim diye serzenişte bulunan üreticiye ise ananı da al git demeniz çözüm değildir. İdareci onun sorunlarını çözmek için orada görevdedir. Eğer bir sıkıntı var ise pazara çıktığınızda hissedersiniz. Sıkıntı yok ise o serzenişte bulunan kişiyi haksız demektir. Karar yüce Türk milletinindir.
